به یاد دارید که در روزهای گذشته چه زمانی منتظر می‌ماندید تا کامپیوتر شما راه‌اندازی شود؟ در این مدت زمان، فرصت کافی داشتید تا استراحت کنید و یا حتی چیزی بخورید. امروزه، با در دسترس بودن SSD ها، زمان انتظار برای بالا آمدن سیستم‌های کامپیوتری تقریبا از بین رفته است. به کمک یک SSD NVMe M.2 می‌توانید درعرض چندثانیه بعد از بالا آمدن سیستم، وب گردی انجام دهید. اما قبل از هر کاری نیاز است تا با اصطلاحات دستگاه‌های ذخیره‌سازی آشنا باشید.

واژه نامه ای از اصطلاحات دستگاه‌های ذخیره‌سازی

• HDD – Hard Disk Drive

HDD ها معمولا بارزترین عنوان در اصطلاحات دستگاه‌های ذخیره‌سازی می‌باشد که بسیار با آن مواجه می‌شویم. درایوهای HDD، معمولا در فرم فاکتورهای ۲.۵ اینچ و ۳.۵ اینچ موجود است. خواندن و نوشتن اطلاعات در این درایوها بر روی دیسک‌های چرخان یا پلترها صورت می‌گیرد که با دور در دقیقه RPM اندازه‌گیری می‌شود.

• SSD – Solid State Drive

درایوهای SSD، خواندن و نوشتن اطلاعات را به کمک فلش مموری‌ها انجام می‌دهند. برخلاف HDD ها، SSD ها هیچ بخش متحرکی ندارند. بنابراین، کمتر در معرض خرابی‌های مکانیکی قرار می‌گیرند. از نظر نرخ انتقال اطلاعات، SSD ها بسیار سریع‌تر از HDD ها هستند.

• SSHD – Solid State Hybrid Drive

درایوهای SSHD، از ترکیب درایو HDD مرسوم با یک درایو SSD کوچک در یک دستگاه ذخیره سازی، ایجاد می‌شوند. قسمت SSD برای دسترسی سریع‌تر به اطلاعاتی که معمولا استفاده می‌شوند، است و قسمت HDD برای ذخیره سازی‌های بلند مدت مورد استفاده قرار می‌گیرد. اپل نوع خاصی از درایوهای SSHD به نام درایو Fusion دارد.

• SATA – Serial ATA

SATA یک کانکتور فیزیکی است برای اتصال یک درایو SSD و یا HDD به مادربورد، استفاده می‌شود. SATA همچنین یک رابط استاندارد است. بیشتر هارد درایوهای جدید از SATA ||| که می‌تواند تا ۶ گیگابایت در ثانیه سرعت داشته باشد، استفاده می‌کنند.

• SAS – Serial Attached SCSI

SAS کانکتور تقریبا متفاوتی نسبت به SATA دارد. SAS هم یک رابط استاندارد است. هارد درایوهای جدید SAS-4 می‌توانند تا ۲۲.۵ گیگابایت در ثانیه سرعت داشته باشند. درایوهای SAS، همچنین دارای میانگین زمان بین خرابی‌ها (MTBF) بالاتری هستند، اما معمولا در ظرفیت‌های ذخیره سازی پایین‌تری ارائه می‌شوند. درایوهای SAS معمولا در محیط‌های شرکتی، مانند شرکت‌های سروری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• PCIe – PCI Express (Peripheral Component Interconnect Express)

PCIe، هم یک کانکتور فیزیکی و هم یک استانداردی برای اجزای پرسرعت، مانند SSD ها و پردازنده‌های گرافیکی است. اسلات PCIe روی مادربورد، پیکربندی‌های متفاوتی دارد. مانند x1، x4، x8 و x16. عدد بعد از x، نشان‌دهنده تعداد خطوط اسلات PCIe می‌باشد. استانداردهای PCIe، دارای نسل‌های مختلفی است، که پهنای باند برای هر نسل جدید معمولا دوبرابر می‌شود. برای مثال، PCIe 3.0 x16 دارای ۳۲ گیگابایت بر ثانیه خروجی است درحالیکه خروجی PCIe 4.0 x16 برابر ۶۴ گیگابایت بر ثانیه است.

• NVMe – Non Volatile Memory Express

NVMe، یک تکنولوژی کنترل‌کننده میزبان است که به SSD های جدید، امکان بهینه‌سازی سرعت‌های خواندن و نوشتن را می‌دهد. همچنین امکان عمل کردن از طریق PCIe به جای رابط SATA را برای SSD ها فراهم می‌کند. توجه داشته باشید که NVMe، یک کانکتور فیزیکی نیست. به همین دلیل است که SSD های NVMe در انواع مختلف M.2، U.2 و PCIe موجود هستند.

• NAND

فلش مموری‌های NAND، نوعی از حافظه‌های غیر فرار هستند. اطلاعات را به عنوان بلاک‌ها ذخیره می‌کنند، اما چرخه‌های نوشتن محدودی دارند. حافظه‌های فلش NAND، انواع مختلفی دارند که عبارت اند از:

1. SLC: Singel-Level Cell (1 bit per cell)
2. MLC: Multi-Level Cell (2 bit per cell)
3. TLC: Triple-Level Cell (3 bit per cell)
4. QLC: Quad-Level Cell (4 bit per cell)

در بین این مدل‌ها، حالت SLC از همه سریع‌تر و با قیمت بالاتری است و QLC از همه کندتر و با کمترین قیمت است.

• M.2

M.2 یک کانکتور فیزیکی است که توسط SSD ها استفاده می‌شود. قالب فیزیکی انعطاف‌پذیر آن، امکان استفاده از ماژول‌هایی با طول‌های مختلف را فراهم می‌کند. M.2 می‌تواند از رابط PCIe و همچنین SATA استفاده کند. M.2 جایگزین استاندارد Msata شد. توجه داشته باشید که M.2 فقط کانکتور است. به همین دلیل، SSD های  M.2 در انواع مختلف NVMe، PCIe و SATA موجود هستند.

• U.2

U.2 کانکتور استفاده شده توسط SSD های ۲.۵ اینچی(بیشتر Intel) است. این کانکتور برای سرعت خواندن و نوشتن سریع‌تر، به جای رابط SATA، از رابط PCIe 3.0 x4 استفاده می‌کند.

• RAID – Redundant Array of Independent Drives/Disks

همانطور که از نام آن مشخص است، RAID ترکیبی از چندین هارد درایو با یکدیگر روی یک سیستم برای افزونگی اطلاعات، بهبود عملکرد یا هر دو می‌باشد.

• NAS – Network Attached Storage

NAS یک دستگاه ذخیره سازی متصل به شبکه است که امکان دسترسی به آن به کمک اینترنت از هرجایی ممکن است.

• Cache

Cache Hard Drive که به عنوان Disk buffer هم شناخته می‌شود، به عنوان یک حافظه موقتی برای هارد درایو که اطلاعات را می‌خواند و می‌نویسد، می‌باشد. درایوهای HDD معمولا از ۸ تا ۲۵۶ مگابایت و درایوهای SSD تا ۴ گیگابایت حافظه کش دارند.

• IOPS – Input/Output Operations Per Second

IOPS یک معیار اندازه‌گیری رایج برای بررسی یک دستگاه ذخیره سازی است. درواقع، حداکثر تعداد عملیات خواندن و نوشتن برای یک دستگاه ذخیره سازی را مشخص می‌کند. توجه داشته باشید که باتوجه به استفاده گسترده این اصطلاح، IOPS درواقع هیچ تضمینی بابت عملکرد واقعی ندارد.

• Cloud

ذخیره سازی همواره نباید به صورت لوکال و محلی باشد. از طریق یک اتصال اینترنت، به حافظه ذخیره سازی ابری آنلاین دسترسی خواهید داشت. می‌توانید از طریق سرویس‌هایی مانند Google Drive، Microsoft OneDrive، Apple iCloud و بسیاری دیگر، از تمام اطلاعات و فایل‌های خود، بکاپ‌های اضافی تهیه کنید.

• Intel® Optane™ Memory

حافظه Intel® Optane™ Memory، یک درایو SSD M.2 است که برای افزایش پاسخگویی در سیستم دارای HDD، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این حافظه باعث بهبود زمان راه اندازی، جستجوی فایل، انتقال اطلاعات بزرگ و … می‌شود.

• Thunderbolt™ ۳

توسط Intel® با همکاری کمپانی Apple توسعه یافته است. Thunderbolt™ ۳، یک رابط سخت افزاری است که از کانکتور USB Type-C استفاده می‌کند. با ارائه حداکثر توان عملیاتی ۴۰ گیگابایت بر ثانیه در صورت استفاده با دستگاه‌های سازگار، قادر خواهید بود اطلاعات را به سرعت و با استفاده از HDD و SSD خارجی انتقال دهید.

• USB 3.2

با به روزرسانی استانداردهای نامگذاری USB، در اینجا یک راهنمای ساده برای USB 3.2 وجود دارد:

1. USB 3.2 Gen 1 – ۵Gb/s
2. USB 3.2 Gen 2 – ۱۰Gb/s
3. USB 3.2 Gen 2×2 – ۲۰Gb/s

تقریبا تمامی اصطلاحات دستگاه‌های ذخیره‌سازی را معرفی کردیم. اگر مورد دیگری به نظر شما می‌رسد، با ما درمیان بگذارید.